najprawdziwszy jogurt naturalny. naj

Ostatnio jak nigdy mam ochotę mieszać wielką łyżką w wielkim garnku; wdychać z zamkniętymi oczami(dowód zaangażowania) zapachy; Łyżeczką Szefa Kuchni(kłamię, ona nie istnieje) próbować, próbować i próbować, żeby stwierdzić jeszcze szczypta...; popłakać się nad kilogramem cebuli(płaczę już przy trzeciej); akurat w momencie zbliżania się do stanu alarmowego, mleka w miniaturowym rondelku wybiec z kuchni, w pilnej potrzebie(bo musiałam zwiększyć głośność przy tej piosence); sprawić, że ze stu gram posiekanej czekolady do ciasta zostaną skromne okruszki; polubić hałasujący dźwięk pracującej maszyny do lodów; skaleczyć się nożem do obierania dwukrotnie w to samo miejsce(widząc moje dłonie nie bylibyście pewni mojego stanu psychicznego, ale za to odpowiada Pani Kot); zatopić dłonie w lepkim, niewyrobionym jeszcze, cieście drożdżowym; i takie inne, kuchenne drobnostki.

Przekraczając próg kuchni (choć to mogłoby być mottem mojego życia), zrzucając fartuszek w muffiny, a owijając się ulubionym szalikiem i chowając zmarznięte dłonie głęboko w kieszenie kurtki, maszeruję ze swoim metr sześćdziesiąt sześć i rozwianymi włosami, miastem od zawsze tak samo niepięknym. Zaglądam w witryny sklepów-idealnych przykładów czas się zatrzymał, a w mieszkaniu na parterze wypatrzyłam panią, ze złością wertującą kartki książki kucharskiej Bożeny Dykiel. Dopowiadam historię i idę dalej. W kolejce wypatruję ulubionego sera pleśniowego(chcąc czy nie, wracam do kuchni myślami, planując kolejne uczty), a pani obok wybiera sałatkę; osiem rodzajów, różniących się jedynie dodatkiem kukurydzy(sama nie wiem jak to możliwe) i sposobem rozłożenia na srebrnych tacach. Kawałek dalej(za mały kawałek, za mały) pan z wyrazem twarzy ja jestem od wkurzania, odsuń się męczy sprzedawczynię(i wszystkich, tak przy okazji) o dokładną godzinę włożenia kurczaków do pieca. 

Niesmak. Niesmak niesmak niesmak.

Naprawiam atmosferę znów przywdziewając fartuch Małego Cukiernika. Tęskniłam.

Panuje moda na homemade, handmade i wszystko inne, co samą nazwą sugeruje, że zrobione własnoręcznie.

Domowy chleb, tortilla, gofry, pralinki, pianki, krówki, dżemy, soki, musli, peelingi, mieszanki przypraw, makarony. (Plus milion rzeczy, które uciekły, kiedy trzeba je spisać.)

Wszystko smakuje lepiej. Niektórzy idą o krok dalej. Ale na razie tylko marzę o produkcji własnego sera. 

Wypełniam lukę w rubryce osiągnięcia i robię własny, najprawdziwszy i najsmaczniejszy, domowy jogurt.

Osiągnięcie level 1, bo nie ma nic prostszego niż przygotowanie jogurtu. Trzyskładnikowy, nie wymaga zaangażowania i myślę, że zawsze się udaje. Najwyższa jakość za małe pieniądze.

Najlepiej przygotować wieczorem.

Jogurt naturalny

przepis z bloga Just My Delicious

na 1 litr 

1l mleka 3,2%
2 łyżki cukru
200g jogurtu naturalnego z żywymi kulturami bakterii

Mleko i cukier podgrzać w rondelku. Nie może być letnie ani gorące(50'C). Zdjąć z ognia, wmieszać dokładnie jogurt. Natychmiast przelać do słoika/ów, dobrze zakręcić i włożyć na 9-12 godzin do ciepłego miejsca(schowałam pod kołdrę :). Po tym czasie jogurt jest gotowy i należy przechowywać go w lodówce. Najlepszy jest dobrze schłodzony.

Myślę, że nie muszę Wam sugerować, w jaki sposób wykorzystać domowy jogurt naturalny. Ja upodobałam sobie malinowy koktajl z nim w roli głównej, a równie często towarzyszy domowej granoli piernikowej(na zdjęciach), którą wyczarowałam podczas bezsennej nocy. Piekarnik i gorące kakao w takich chwilach jest niezastąpione. Noc to idealna pora na pieczenia. I na magiczne reakcje bakterii w domowym jogurcie.

Pozdrowienia dla hołmmejdowców. 

Załóżmy klub.