na dwie kuchnie i jeden przepis

Poprzednim razem było słodko. Pomarańczowo, delikatnie, pysznie. Tym razem znów sukces, ale zupełnie inaczej. Roux nie zawodzi, prawda Marto? ;)

Drogą losową(nawiasem mówiąc to ciekawy sposób ;) padło na pizzę. A właściwie na samo ciasto, bo poza tym nasze dania się różnią (ale tego do końca też nie wiemy). Dzisiejsze posty są dla nas niespodzianką, ale wiem, że u Kornika też smakowało. To mi wystarcza.

Kiedy cudowne, podczas wyrabiania niesamowicie lekkie, miękkie i elastyczne, a po upieczeniu tylko lekko chrupkie, ale bardzo smaczne i trzymające farsz, ciasto jest gotowe pora wziąć się za nadzienie.
U mnie, zamiast sosu pomidorowego -sos szpinakowy. Powstał przez duszenie drobno pokrojonego szpinaku (może być mrożony lub świeży), ze sporą ilością czosnku, soli i pieprzu, w niewielkiej ilości śmietany.
Na sos rozsmarowany na spodzie, rozrzuciłam sporą ilość żółtego sera, pokrojoną w krążki szalotkę, trochę białych pieczarek, pokruszoną fetę i suszone zioła.

Wracając jednak do ciasta. Termometru cukierniczego (jeszcze!) nie mam, więc mierzenie temperatury mąki, powietrza i wody pominęłam, zdając się na swoje własne miarki w oczach i na nadgarstku ;).
Mimo tego, że przepisy Michela Rouxa są bardzo dopracowane, aż chciałoby się powiedzieć idealne, wtrąciłyśmy się trochę i zamiast 8 do 12h leżakowało (u mnie) około 4, co uwzględniłam w przepisie.
Kiedyś (nadużywam tego słowa, zdecydowanie) spróbuję wykorzystać przepis ponownie, nie pomijając nic i skrupulatnie sprawdzać temperaturę, ale to kiedyś.

Ciasto na pizzę wg Michela Rouxa

przepis z książki 'Ciasta pikantne i słodkie' Rouxa

Pierwszy etap:

450g mąki dobrej jakości lub mąki chlebowej

330ml wody

20g świeżych drożdży

Drugi etap:

20g drobnoziarnistej soli

25g cukru pudru (dałam trochę mniej)

50ml oliwy extra virgin

120g mąki dobrej jakości lub mąki chlebowej

Etap 1.

Dodać temperaturę mąki i powietrza. Suma powinna wynosić ok.64’C, jeśli więc nasza suma wynosi 50’C,  woda użyta do ciasta powinna mieć 14’C.  (można pominąć pomiary i dodać letniej wody, tak jak ja)

Zrobić w mącę wgłębienie, rozdrobnić w niej drożdże, wymieszać dobrze z odrobiną wody. Partiami dolewać pozostałą wodę, mieszając czubkami palców jednej ręki. Mieszać, aż ciasto będzie jednorodne i gładkie. Przykryć folią plastikową i dostawić w ciepłe miejsce na 8-12h (u mnie ok.4h, myślę, że minimalnie 2).

Etap 2.

Stolnicę oprószyć mąką, wyłożyć ciasto i uderzać w nie jedną ręką, drugą, jednocześnie, podwijać je pod spód. Stopniowo dodawać cukier, sól, oliwę, a mąkę na końcu. Zagniatać aż ciasto będzie jędrne, elastyczne, ale lekko lepkie. Przykryć folią i odstawić w temp. Pokojowej na godzinę.

Podsypując mąką, rozwałkować cienko ciasto (ilość placków zależy od Was, u mnie wyszła jedna duża, prostokątna pizza na całą blaszkę, a druga mniejsza-okrągła). Przenieść na wałku na blachę do pieczenia lub kamień do wypieku pizzy. Jeśli ciasto się skurczyło- rozciągnijcie je lekko omączonymi palcami.

Po nałożeniu dowolnego farszu, piecze się je 1 temp. 200’C, kilkanaście minut, w zależności od rozmiaru. 

 ___________________________________________________________________________________

Nasze wspólne kucharzenie staje się powoli tradycją, chciałabym więc ponownie podziękować Marcie i mam nadzieję, że jeszcze nie raz wejdziemy do kuchni z tą książką Rouxa, nastawione na wyczarowanie czegoś pysznego. ;)

No i moja słabość do tej piosenki. 

Oglądaliście 'Małą Miss' ? ;)