again.

Tak, znów. Znów coś wrzuciłam do pełnego oleju garnka, a po usmażeniu oprószyłam pudrem. I znów było pysznie. I znów etykieta ' do powtórzenia' .

Zobaczyłam je u Oliwki. I znów się zakochałam.
Przy okazji faworków, pisałam, że, aby mieć kruche i cieniutkie faworki, trzeba ciasto wybijać wałkiem. I, że tego robić nie lubię.
Więc co zrobić?
Trzeba zrobić Merveilles. Które z francuskiego oznaczają cudo, rzecz nadzwyczajna, chrust, jak dowiedziałam się od Anny.
Więc jak się powstrzymać od ich zrobienia? 
Ale po co się powstrzymywać?
Muszę się powtórzyć :
Trzeba je zrobić.

 Jak wspominałam, merveilles są kruche, delikatne, cieniutkie, a podczas smażenia robią się z nich poduchy wypełnione powietrzem. Są łatwiejsze niż faworki, używamy całych jajek (problem nadmiaru białek odpada), a ciasto jest bezproblemowe do wyrabiania i wałkowania. 

Merveilles

przepis znaleziony tu, a pochodzi stąd

200 g mąki + ok. 50 g

3 jajka, roztrzepane

60 g masła

łyżka ekstraktu waniliowego lub wódki , ja użyłam mocnego rumu

szczypta soli

1 łyżeczka cukru pudru + do posypania

olej do smażenia

Na stolnicę wysyp 200 g mąki. Zrób w niej wgłębienie, do którego wrzuć pozostałe składniki. Zagnieć ciasto, w razie potrzeby dosyp resztę mąki. Masa musi być elastyczna i gładka. Jeśli będzie zbyt mięka - schłodź ją w lodówce, owinięte folią, ok. 30 minut. Po tym czasie rozwałkuj ciasto najcieniej jak potrafisz, wycinaj foremką, nożykiem, a najładniej będzie radełkiem (nie było w sklepie, Oliwko...) i smaż partiami w mocno rozgrzanym oleju, ok. minuty, przewracając co chwilę.  Osusz na papierowym ręczniku, podawaj posypane cukrem pudrem. 

P.S. Dodam, że tego weekendu pachniało u mnie także drożdżami i kruszonką, karmelizowanym cukrem i białą czekoladą...

P.S.2. ... ale nie pachniało u mnie makaronikami. Bo dziś Dzień Makaronika. I choć ja ich nie przygotowałam, to spróbować macaroons, np. stąd, czy stąd.